Wat is het?
Triadisch werken krijgt allereerst gestalte op microniveau, waarbij familie, naasten, buren met professionals een steunsysteem rond de cliënt vormen. Op het mesoniveau werken professionals die de ondersteuning van het steunsysteem goed op elkaar moeten afstemmen. Zij moeten doordrongen zijn van het belang van het informele netwerk. Tenslotte is er het macroniveau van bestuurders die afspraken maken voor de randvoorwaarden.
In Rotterdam werken sinds 2022 15 organisaties samen rond burgers en hun naasten, waaronder de gemeente Rotterdam, huisartsen, welzijnswerk, woningcorporaties en het zorg- en veiligheidshuis. De samenwerking vindt plaats op microniveau (uitvoerende professionals), maar ook op het niveau van managers en bestuurders.
Om elkaar beter te leren kennen is een gezamenlijke visie ontwikkeld. Kern daarvan is dat je rondom kwetsbare burgers een netwerk moet organiseren van professionals die onderling samenwerken. In de ggz spreekt men van netwerkzorg en netwerkintakes; in de gemeenschappelijke taal van de proeftuinen heet dat samenwerkingsgroepen en het eerste gesprek. Inmiddels zijn 130 professionals opgeleid en zijn er 20 samenwerkingsgroepen.
Waarom is het nodig om hiervoor een programma op te zetten?
Hulpverleners doen dit niet automatisch. Binnen gezondheidsland is er een geweldige verkokering. Zelfs binnen Antes is samenwerking niet vanzelfsprekend tussen bijvoorbeeld Antes Wonen en Antes FACT. In dit project proberen we zichtbaar te maken wat er nodig is om die samenwerking wel vanzelfsprekend te maken.
Hoe krijg je het familie- en naastenperspectief in het hart van hulpverleners?
Ervaringsverhalen zijn onderdeel van training voor samenwerken in resources of samenwerkgroepen. Aspecten die in een ervaringsverhaal aan de orde kunnen komen, zijn: de impact van de ontregeling van een gezinslid op het hele gezin; herstel (of afwezigheid van herstel); goede, maar ook frustrerende ervaringen met professionele zorg. Deze verhalen hebben grote impact op de cursisten in de trainingen. Ze roepen vaak gevoelens van schaamte of verlegenheid op. In gesprekken rondom de ervaringsverhalen staan familieleden en cursisten stil bij hoe samenwerking in de triade vorm kan krijgen en wat familie en naasten nodig hebben. Dit gaat over informatie, warmte en begrip, ondersteuning, samenwerking in het herstelproces.
Familie als Bondgenoot (FAB) is een kleine vereniging die door middel van onderwijs professionals binnen en buiten de ggz sensibel wil maken voor het naastenperspectief en voor samenwerking in de triade. Het uiteindelijke doel is bij te dragen aan kwaliteit van zorg en leven van kwetsbare mensen.
Er is in de bijeenkomst nog veel meer besproken. Wil je deelnemen, dan kun je je aanmelden voor 4 netwerkbijeenkomsten per jaar (3x online en 1x fysiek) bij lgent@denederlandseggz.nl . Je ontvangt dan ook het volledige verslag.